بسم الله الرحمن الرحیم

 

پیامبر اسلام (ص) نظامی رو تشکیل دادند که الگو و نمونه ای از حاکمیت اسلام برای همه زمان ها و دوران های تاریخ انسان و همه مکان هاست. با نگاه به این الگوی کامل میتونیم شاخص ها رو بشناسیم و با استفاده از اون شاخص ها نسبت به نظام ها و انسان ها قضاوت کنیم.

تصمیم گرفتم تعدادی از شاخص ها رو از کتاب انسان 250 ساله بگم. قضاوت نسبت به نظام مثلا اسلامی الان، با شما!

 

شاخص اول، ایمان و معنویت: انگیزه و موتور پیش برنده در نظام نبوی، ایمانیه که از دل و فکر مردم سرچشمه می‌گیره و وجود اونها رو در جهت صحیح به حرکت درمیاره. پس شاخص اول تقویت ایمان و معنویت و دادن اندیشه درست به افراده. 

شاخص دوم، قسط و عدل: اساس کار بر عدالت و قسط و رسوندن هر حقی به حق‌دار -بدون هیچ ملاحظه ای- است.

شاخص سوم، علم و معرفت: در نظام نبوی، پایه ی همه چیز، دانستن و شناختن و آگاهی و بیداریه. کسی رو کورکورانه به سمتی حرکت نمیدن. مردم رو با آگاهی و معرفت و قدرت تشخیص، به نیروی فعال -نه نیروی منفعل- تبدیل میکنن.

شاخص چهارم، صفا و اخوت: در نظام نبوی، با درگیری های برخاسته از انگیزه های خرافی، شخصی، سود طلبی و منفعت طلبی مبارزه میشه. فضا، فضای صمیمیت و اخوت و برادری و همدلیه!

شاخص پنجم، صلاح اخلاقی و رفتاری: -نظام نبوی- انسان ها رو تزکیه و از مفاسد و رذائل اخلاقی، پاک میکنه. انسان با اخلاق و مُزَکّی (پاک شده) میسازه. «وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ». تزکیه، یکی از اون پایه های اصلیه. یعنی پیغمبر روی یکایک افراد کار تربیتی و انسان سازی میکرد.

شاخص ششم، اقتدار و عزت: جامعه و نظام نبوی، توسری خور، وابسته، دنباله رو و دست حاجت به سوی این و آن درازکن نیست.عزیز و مقتدر و تصمیم گیره. صلاح خودش رو که شناخت، برای تامینش تلاش میکنه و کار خودش رو پیش میبره.

شاخص هفتم، کار و حرکت و پیشرفت دائمی: توقف در نظام نبوی وجود نداره. به طور مرتب حرکت و کار و پیشرفته. اتفاق نمیفته که بخوان بگن دیگه تموم شد، حالا بشینیم و استراحت کنیم! این وجود نداره.

 

میدونم شاید درست نباشه که با زبان خودم مطالب کتاب رو گفتم. اما اینکار باعث فهم بیشتر -برای خودم- میشه.

باشد که مورد قبول واقع شود!