زندگیم توی یه طوفان وحشتناک گیر کرده. نمیتونم با خانوادم صحبت کنم و حس های درونیم رو باهاشون درمیون بذارم. نمیتونم یهشون بگم که به هیچ وجه به فرهنگیان و معلمی علاقه ندارم..
میدونم اگر یخوام کنکور بدم تمام وقتم رو روی کنکور بذارم و واقعا برای قبولیش درس بخونم از هدف و علاقم دور میشم. اگرم بخوام به هدفم برسم نمیتونم به کنکور کامل برسم. اگرم بخوام جفتشون رو بخونم.. هر دو نصفه میشه. خانوادم میگن یهونه میاری و برنامه ریزی کن. چی میتونم بگم جز چشم؟!
مجبورم برای چیزی و هدفی که ذره ای بهش علاقه ندارم بخونم و دم نزنم.. نمیدونم چی پیش میاد..
Mohammad (-‿◦)
اگه هدفتون همونیه که تو پست قبل گفتید
یعنی رفتن به حوزه
خب بهشون بگید میخواید این راه رو انتخاب کنید و انتخابش کنید
منظورم از انتخابش کنید اینه که:
یه دوستی داشتم میگفت وای خانواده ام همرا بدارند من پشت کنکور بمونم و فلان و بهمان
بهش گفتم خب تو شروع کن درست رو خوندن و بذار اونا بدونن تو هدف چیه و داری براش تلاش میکنی,نخوند
شمام اگه واقعا میخوایدش اول با توضیحات بعدم با عمل بهشون ثابت کنید راهتون رو درست انتخاب کردید
:)
پنجره ی خیس
سلام
متاثر شدم و بهتون حق میدم.
در مرحله ی حساس زندگی هستید. باید درست تصمیمی گیری کرد. بهتر نیست از یکی از اقوام یا آشنایانی که حرفشون یه جورایی حجت هست یا ریش سفیدند، کمک بخواین؟
با عزیزی صحبت کنید، حرف دلتون رو بگید تا ایشون با خانواده صحبت کنند. یا خانواده قانع میشن یا شما.
خب هدف و علاقتون چیه؟